IJslander, IJslands paard, veel mensen vergissen zich en noemen een IJslander een klein paard. Niets is minder waar. Een IJslander heeft precies de maat die een paard moet hebben.
Dit is de orginele natuurlijke maat van een paard en alle ‘natuur’ paarden en het enige nog bestaande wilde paard, het Prezewalski-paard, heeft ook ongeveer deze afmeting. Andere paarden zijn, door menselijke selectie, gewoon groot.
De maat van een IJslander past prima bij een mens, ze zijn sterk genoeg om een volwassen persoon zonder problemen te dragen, zijn makkelijk om op te stappen en kunnen prima in alle terrein, ook bosrijk rijden, zonder grootte-problemen te veroorzaken. Het hele paard is binnen handbereik, en heeft een zekere tred ook in moeilijk begaanbaar terrein.
Een IJslands paard is robuust en past bij het samenleven en werken met mensen, maar past ook in de natuur. Hij is gehard en kan prima buiten verblijven in weer en wind. Hij stelt weinig voedingseisen en kan goed selecteren wat hij wel en niet kan eten. Ook de dekkingen verlopen natuurlijk. Een andere grote luxe van het IJslandse paard is dat hij heel compleet paard is en al de natuurlijke gangen van een paard nog aanwezig zijn. Dat wil zeggen dat een IJslander nog kan beschikken over gangen die bij de meeste rassen verloren zijn gegaan zoals de Telgang en de Tolt.
IJslandse paarden zijn al ongeveer duizend jaar afgezonderd en als dusdanig vrij uniek in de paardenwereld. Zij hebben sinds die tijd geen invloed van buitenaf en zijn dus in tegenstelling tot veel moderne rassen vrij van invloeden van andere rassen. Door het nu al zo’n duizend jaar lange importverbod op IJsland van Paarden heeft zich deze unieke situatie kunnen voordoen dat we in het IJslandse paard nog de oervorm van onze Europese paarden terug zien. Immers de Vikingen hebben hun paarden van destijds meegenomen naar IJsland en daar heeft het ras zich kunnen ontwikkelen en aanpassen aan de strenge klimatologische omstandigheden.
Doordat er op IJsland geen wegennet was en het IJslands paard het enigste vervoersmiddel was, zijn de paarden sterk geselcteerd op prettige rijeigenschappen. Er waren geen natuurlijke vijanden als bv wolven, dus vluchtdrang was niet nodig.
Er waren geen wegen voor koetsen, dus de comfortabele tolt hoefde niet te schuiven voor de sjieke draf. Moeilijke paarden onderhouden kon men zich niet veroorloven, dus werden zij niet in leven gehouden. Zo werd er alleen geselecteerd op gezondheid, gebruik als rijdpaard en goede karakters.
Deze duizend jaren lange selectie heeft gemaakt dat het IJslandse paard heden ten dage een gezond, zeer comfortabel rijpaard is met fijne gangen en veel minder vluchtdrang heeft, dus niet schrikachtig is zoals zo vele andere paarden.
Een plastik zak, tractor of harde knal, of nervueze andere paarden, deren een gemiddelde IJslander niet. In het ergste geval staat hij stil en bekijkt het geheel met een IJslandse koelheid. Deze koelheid staat in tegenstelling tot de warmte van het hart van de zeer vriendelijke makkelijk omgang met de mens van deze prachtige paarden.
Nederlands